zabiłeś coś

Oprah Carwyn

zabiłeś coś we mnie
mówi się trudno
krew smakuje jak
tanie wino
na moich wargach

kiedy kazałeś mi płakać
schowałam się w kącie
chcąc tak po prostu
zapomnieć o twoim istnieniu

kiedy kazałeś mi się bać
usta trzęsły mi się
z odwagi i heroizmu
ukrytego pod jedwabistym lękiem

kiedy kazałeś mi zniknąć
uparcie trwałam opodal
ukryta dokładnie
pod czapką-niewidką

zabiłeś coś we mnie
stałam się niekompletna
płonę polana winem
krew mi się
już dawno skończyla

Rochelle

ostatnie słowo - jest literówka

Ten wiersz niespecjalnie mnie urzekł. Poprzednie miały więcej popotu i fantazji. Ten jest schematyczny,i to w negatywnym sensie. Poza tym temat nieszczęśliwej miłości jest mocno przereklamowany i aby napisać coś naprawdę dobrego trzeba się mocno napocić. Jednak doceniam odwagę, bo publikując wiersze odsłania się jedną z najbardziej intymnych części duszy.
Poza tym wydaje mi się, że ten wiersz traci też z tego powodu, iż jest zwyczajnie za długi.

Ann

A mnie się podobało! Wprost świetne. Te wiersze mają w osobie urok i klimat. Może krótkie ale poważne. Uważam, że pisałaś o swoim życiu, a dokładniej o miłości, która się nie sprawdziła... smutne, ale prawdziwe... W tych wierszach jest smutek... No, cóż w każdym bądź razie mi się podobało.
Pozdrawiam :*,
Ann.

Oprah Carwyn

Rochelle - a ja oponuję, bo to o nieszczęśliwej miłości bynajmniej nie traktuje. Bo kto powiedział, że krzywdzić może tylko wredny i zły kochanek, kochanka względnie?