Dracon Malfoy

Amanda

Nie ma jeszcze tematu o Draconie? Cóż za przeoczenie.

Kanoniczny Draco, no cóż jeszcze wczoraj powiedziałabym mu nie ale dziś po przeczytaniu pewnej wypowiedzi o szóstym tomie Pottera już nie powiem takiego zdecydowanego nie. Jest poza Ślizgonami i Snape’m jedyna osoba, która potrafi wyrazić swoją niechęć do Pottera. Nie traktuje go jak porcelanowej laleczki o nie. Draco buduje w Potterze pewnego rodzaju siłę. Sam jednak nie może do końca zły skoro nie potrafił zabić Dumbledore’a, prawda? Jest wychowany na twardziela ale sama Rowling nigdy nie pokazała nam poza tym jednym załamaniem innej strony Dracona a nie uwierzę, że żywy człowiek jest na wskroś zły.

Fan Ficowski Dracon to zupełnie inna historia i tutaj mamy cała paletę barw do wyboru. Od pozbawionego sumienia mordercy i sukinsyna, po dręczyciela, gwałciciela. Osoby całkowicie czarnej do posiadającego uczucia, zastraszonego przez ojca, pozycję chłopaka. Tego, który musi się ukrywać za maskami i dzięki Harry’emu/Hermionie/ Ginny/ Lunie i całej masie innych partnerów poznaje i ukazuje prawdziwego siebie. Heteroseksualista i homoseksualista. Zdarza się nawet biseksualista. Każdy w wyobraźni fanów znajdzie swojego Draco.
Jeden bardziej złości i wkurza inny mniej ale w końcu każdy znajduje wariant dla siebie.
Dla mnie idealnym ficowskim Draconem jest taki w którym pozostaje chłód i arystokratyzm jednak istanieje zdolność do odczuwania. Potrafi kochać ale nie popadajmy przy tym w paranoję typu, błagający Draco czy płaszczący się u czyichś stóp Draco. To zdecydowanie się.

A jak wy postrzegacie Dracona kanonicznego a jak tego z opowiadań? Macie tego Dracona o jakim lubicie czytać najczęściej? Jeśli tak, jaki od powinien być, czym powinien się odznaczać, jakie cechy posiadać, czego kategorycznie nie mieć?

Pozdrawiam
Am

dementora

Spaaać mi sie chce. I głowa mnie boli XD. To koniec marudzenia.

Draco. Oj mój piękny Draco xD A razej Felton, ale przejdźmy do charakterystyki, ech xP.
Kanoniczny? Taaa...
Pani Rowling za Chiny go nie chciała dobrym zrobic. Zachwyt fanek nad Malfoy'em ją przeraża, ale zło przyciaga XD. Ogólnie nienawidze takich osób typu Draco w życiu. Ale w książce? Ma boskie teksty. jeste troche nazbyt rozpieszczony, egoistyczny, wychowany tak a nie inaczej. Ze sobą prowadzi wojnę, nie chce zabijac, a jest w sumie między młotem, a kowadłem. No nie zabil Dumbledore'a. I jestem strasznie ciekawa co dalej bedzie xD. Wrrr... Snape mnie tak wkurzył, ze zabić go bym chciała normnalnie :/

Dobra. Fan fikowy Dracze XD
Tego kocham. Tzn wiadomo zależy jaki jest. Jak trochę odbiega jednak od kanonicznego (; Jest zastraszony porzez ojca - tak ejst. Chcialby wiecej robic, nie chce byc smierciożercą, nie chce zabijac, boi się wręcz - no cykorem jest w końcu xD. Ten mój najkochańszy, to ten troskliwy, umiejacy znaleźć u siebie dobre cechy, sliczny, słodki, romantyczny, bardzo zakochany ^^
No w fikach on jestb raczej bardziej pozytywnie ukazywany, własnie jako taki lepszy Draco. Czasami pozosatje tym okrunym, bez sumienia i w ogóle, ale z reguły ukazuje uczucia.
W końcu zupełnie bez sumienia są tylko psychole. A Draco nie jest Psycholem, prawda..? No jeszcze męskie świnie, ale to się wytnie. Ech szowinizm, bleeee!!!!

Kochajmy Dracona!
Cholera, (miałam nie przeklinać) teraz mam ochotę poczytać fiki z Draco XD. A musze już isć spać.. straszne.

Torciak

Karmelia

W książkach Rowling Malfoy junior zawsze wydawał mi się rozpieszczonym, aroganckim smarkaczem, a do tego tchórzem (który bez swoich goryli nie potrafi załatwić niczego) i lizusem. Ble ;/ Dużo, dużo bardziej lubię Draco z fanfików (w zasadzie ja większość postaci bardziej lubię z fanfików :D), że wymienię tylko "Światło pod wodą" i "Blemish". Dopiero autorzy inni niż Rowling skupiają się na głębi jego psychiki - wpływ i autorytet ojca, wychowanie w rodzinie takiej, a nie innej, wbijane od dzieciństwa wstręt do szlam i przekonanie o własnej wyższości... Wierzę, że Dracon nie był do końca zły - odczuwam opory przed morderstwem, bał się (ach, jak ja kocham tę scenę w "Księciu Półkrwi" w łazience *_*) i wahał. Był po prostu zepsuty.

Ata

No, dokładnie, Karma, wyjęłaś mi to z klawiatury. Draco książkowy jest okropny - matko, takiego rozpieszczonego bachora to ze swiecą szukać (chociaż w sumie... "Superniania" mi się przypomniała XD), uważa, ze wszystko może, ojciec w razie czego wszystko załatwi, a szlamy nie są godne zliizywać mu brudu z butów. Straszny!

Ale, ale... Nooo, właśnie. Dracze fanfikowy. Ojojoj *-*. To oczywiście zależy od autora, ale w eielu fanfickach Draco jest taki... ludzki, to przede wszystkim. Gdzieniegdzie też jest takim rozpieszczonym paniczykiem, ale wtedy widać poprzez np. jego zachowanie w domu, dlaczego taki jest, albo się zmienia... I to jest takie... może niekanoniczne, nieprawdopodobne, patetyczne, naiwne e te ce, e te ce, ale fajne, mimo wszystko, o.

Wydaje mi się, ze jeśli Rowling chciałaby poświęcić parę rozdziałów siódmej części Draconowi, to mogłoby to wyjść naprawdę nieźle. I już.

Atuś

Amanda

A mnie się nie wydaje by tak nagłe poświęcanie uwagi Draconowi wyszło tej postaci na dobre. Szczerze moment w, którym Draco zaczął płakać w tej łazience był dla mnie dziwny. W pewnym sensie nawet obawy były niecodzienne. To nie te Draco, pewny siebie i arogancki do bólu. Jakoś wątpię by nie widział nigdy śmierci albo nie uczestniczył w torturach. Nie wiem mnie scena nie przekonała. Kompletnie nie pasowało mi to do dotychczasowego Malfoy’a. Co innego jakby to się zaczęło jakiś tom wcześniej ale teraz odniosłam wrażenie próby zmiany naszego patrzenia na postać nieco na siłę. Jeśli zacznie robić to w siódmej części postać Dracona straci na wiarygodności. Jeśli jest draniem niech zostanie nim do końca.

Pozdrawiam
Am

Ata

Wiesz, mi się wydaje, ze masz takie wrażenie przez te wszystkie ffy opowiadające o tym, jak to Draco brał udział w torturach. Jak dla mnie to nie tak, ostatecznie to arystokracja i w ogóle, Malfoy Senior moż ei ejst bez serca, ale zmuszać nastolatka do oglądania tortur? A zresztą może i widział tortury i mordowanie innych, ale widzieć, a zrobić to samemu... Kolosalna różnica. Mógł płakać zwyczajnie nad swoją bezsilnoscia, nie nad tym, że musi zabić. Według mnie ta scena była jednak całkiem realistyczna.

Nie wierzysz w resocjalizację (;? Zresztą mi takie patrzenie z innej strony pasuje, ostatecznie - oglądamy jednak świat czarodziejów oczami pottera, nawet jeśli on nie jest narratorem, to ejdnak wszystko widzimy z jego perspektywy. On nie wyobrażał sobie, by Draco mógł być dobry, czy może po prostu odrobine mniej zły, to i my sobie tego nie wyobrażaliśmy, on zobaczył płaczącego Malfoya - i my go zobaczyliśmy. Zobaczymy, w którą stronę to pójdzie dalej.

Atuś

Kejtova

O tak, Am, ja też wytrzeszczyałam oczy, jak czytałam tę scenę w łazience [o matko, jak to brzmi - skojarzenia... XD] i musiałam się upewnić, czy aby na pewno to jest Draco. Draco płaczący! Po prostu szok. To się strasznie gryzie z moimi wyobrażneiami tej postaci, która, według mnie, jest arogancka, chamska, rozpieszczona do bólu, tchórzliwa bez goryli i tatusia, skryta w sobie, pewna sobie [zbyt pewna siebie ^^], tajemnicza, nieodkryta. Za kanonicznym Draconem niepsecjalnie przepadam, wydaje mi się stasznym lizusem, który nie potrafi przeboleć porażki, ale który, jak słusznie zauważyła Am, dostrzega w Potterze siłę i realne zagrożenie.
A Malfoy Junior z opowiadań? O... <rozpływa się> Najbardziej lubię te, w których Draco jest ukazany jako człowiek na pierwszy rzut oka bez skrupułów, zimny, arogancki, bezczelny etc. I w momencie, kiedy zaczyna czuć miętę do dziewczyny [najlepiej Herm], nie potrafii wyrazić swoich uczuć. I im bardziej stara się to ukryć, tym bardziej się zakochuje. Kocham te ficki, gdzie przedstawiony jest cały schemta jego psychiki i zmian zachodzących w niej. Taki Draco, który boi się powiedzieć 'kocham', bo to nie przystoi komuś takiemu jak on. Byle tylk ona koniec nie zmieniał się w ciepłą kluchę, bo to jest nie do zniesienia. Ma zostawać sobą.

Pozdrawiam
Keja