Książki P. Coehlo

Ata

Nundu jest chyba wielbicielką jego książek, więc ona więcej mogłaby sie na ten temat wypowiedzieć... Ale ja założę, a co (;.

Jakie książki Coehlo czytaliście? Która najbardziej wam się podobała? Bo, ze sie am podobały, to przyjmuję niemalże za pewnik... Facet jest niesamowity *-*...

Moją piuerwszą przeczytaną książką Coehlo był "Alchemik", poleciła mi go moja polonistka. Fajna książka, chociaż nie mgołam przebrnąć przez początek, niemniej jednak - potem wędrówka Santiago wciągnęła mnie, jego poszukiwania skarbu, spotkanie z Fatimą...

Ale o wiele, wiele lepszą ksążką jest "Jedenaście minut" *-*. Nie mogłam się od niej oderwać po prostu, cała niedziela poszła, choć książka w sumie króciutka. Od samego wstępu - "Była sobie prostytutka Maria...", po koniec - było fascynująco.
Spotkanie z chłopcem, który chciał ołówek, wspominane przez całą książkę, ilekolwiek Maria zwątpiła, wszystko, co jej sie przydarzyło - po prostu bomba.
Ojej. Ta książka jest cudowna. Mądra, uczaca i, oczywiście, pornograficzna (;.
Ale swietna jets po prostu.

Atuś

Cornelia Cole

A ja "Jedenaście minut" jeszcze nie czytałam... Nie mogę tej książki dostać w bibliotece, chyba skończy się na konieczności zakupu... Tylko te moje ciągłe dziury budżetowe:P

Pierwszą książką, którą czytałam było "Weronika postanawia umrzeć". Śliczna historia, zrobiła na mnie znacznie większe wrażenie niż wspomniany "Alchemik", chociaż to ten jest wychwalany pod niebiosa.

Swoją drogą - gdyby ktoś chciał "Alchemika", to mogę na maila przesłać (tylko nie róbcie tu targu książki, czyli post nie zawierający nic poza mailem:P).

Pozdrawiam,
Nel

Kopcik

No ja TYLKO "Alchemika" czytałam, ale powiem, że nawet niezła była. Osobiście wciągnął mnie początek, gdzie był mały wątek o seksie i myślałam, że się jakoś rozwinie...Myliłam się, ale ogólnie taka psychologiczna książka zawsze relaksuje ;)
Och...zapomnialabym xP Czytalam jeszcze "jedenascie minut" oczywiście nie do końca == Matka się dowiedziała, o czym ksiązka i mi zabrała ;____;

Kejtova

"Jedenaście minut" to bardzo ciekawa i wciągajaca książka. Pochłonęłam ją w jeden dzień. Wzruszająca historia. Ale to dziwne jak Maria potrafiła oddzielić ciało od duszy, jak umiała poznawać ludzi. A koniecbył naprawdę super, już straciłam nadzijeję, a tu...

"Alchemika" zaczęłam czytać, ale nie skończyłam, po przez początek przebrnąc nie mogłam, a późnej czasu w ogóle nie miałam.

Pozdrawiam
Kej P.

Ata

No, Alchemik am taki ciężki początek, tu sie zgodze. Ale wszyscy mi polecali, to przeczytałam (;.

Ojej, gdyby mamusia znalazła u mnie 11 minut... Aua xD. Też by mi zabrała, i to z jakim hukiem!
Ale ksiażka jest cudna. No.

Cora, a "Weroniki" nie masz czasem na kompie? Bo nie czytałam, a bym se przeczytała (;...

Atuś

Cornelia Cole

Nie mam, niestety... Ale "Weronika postanawia umrzeć" jest całkiem inne niż "Alchemik". Cięższe jakby.
Kiedy to czytałam miałam przed oczami nie miałam ogromu światła, barw, nadziei (jak przy "Alchemiku") ale mnóstwo mroku, zmęczenia, smutku...
Polecam jeli ktoś chce się podoławać pozytywnie, bo tak wpłynęła na mnie ta lektura.

Nel

nundu

Tia, temat dla mnie, ale Nuna, jak widać było, znikła z życia z powodów różnych (tak, Cora, wiem, że mam od Ciebie tęgie i częste baty, ale już się biorę za to, co obiecałam) i wróciła teraz.

Pierwszą przeczytaną przeze mnie książką tego autora był "Alchemik".
Większość ludzi od tego zaczęła. To dzieło jest po prostu najbardziej osławione.

Przeczytałam w 2 - 3 dni, wciągnęłam się i... zakochałam w tym pisarzu.
Jego opisy, brak obawy przed poruszaniem trudnych tematów, zaskakujące i przekonywujące przemyślenia, a także słowa, które wprost zmuszają nas do refleksji.

Jego dzieła czyta się czasem ciężko. Mogą usypiać, powodować mętlik w głowie, a także zmuszać do myślenia (i nie ma to nic wspólnego z przekomarzaniem, jakie zazwyczaj stosuję w Szafie lub Cafe).
Niektóre zdania zapadaja mocno w pamięć, umysł, nie pozwalają w nocy spać, dają o sobie znać dopóty, dopóki nie przemyślimy problemu, jaki przed nami stawiają.

Kolejną jego lekturą, którą pochłonęłam (lub ona mnie - sprawa sprzeczna) była "Piąta góra".
Chyba, nie jestem już tego taka pewna.
W każdym bąź razie przeczytałm tę książkę.

Ale największe wrażenie pozostawiła na mnie, podobnie jak na Nel, "Weronika postanawia umrzeć".
Jeszcze teraz, pisząc te słowa, mam w sobie nieopanowaną falę uczuć, którą we mnie obudziło to dzieło.
Doskonałe.
Więcej nie umiem wyrazić.

Mimo że "Weronika" poruszyła mnie najbardziej, to "Demona i pannę Prym" czytałam więcej razy.
Coelho dał tam taki popis wydobywania rzeczy, które kieruja ludźmi i jak się zmienia ich sumienie i wartości, którymi dotąd się kierowali, że książka ta pozostaje dla mnie wciąż wyzwaniem, pasjonującą prawdą, do której uciekam się co jakis czas.

Jego książki.... Jego twórczość...
Nie wiem, czy to ja jestem tak ograniczona, czy może po prostu pełny wymiar tego, co dają nam jego spostrzeżenia jest inny i nieopisany dla każdego.
To po prostu trzeba przeczytać.

Nie czytałam "Jedenastu minut". Nie moge dorwać nigdzie tej książki.
A może ma ją jakaś dobra duszyczka na kompie?

Nuna

Cornelia Cole

No właśnie nie, bo też się już dowiadywałam (dlaczego w Zbereźniarni proszę się nie domyślać:P).

Wejdź najlepiej do jakieś wysyłkowej księgarni w internecie. Na pewno będzie, a że tam mają ceny niższe niż normalnie z kosztami przesyłki wychodzi to samo, albo nawet się zaoszczędza.

Nel

nundu

Tia, ale ja mam jutro wolną chatę do rana i perspektywę kilku filmów, a skończyłam wszystko, co miałam w domu zdatnego do czytania.

Świece, kadzidełka, lody, piciu, marchewka, pies, mruczenie komputera i "11 minut" do czytania...

Nie, no, niech się ktoś zlituję. Proszę, proszę, proszę, proszęproszęproszęproszęproszęproszęproszęproszę....

Nuna

Cornelia Cole

Kiedy tego autentycznie nie mam... Tylko "Alchemik"... Chyba, że chciałabyś coś innego?
Jaki sie tu off zaczyna robić... No dobra, żeby nie było:
Kochamy książki Coelho! Zachwycamy się nimi! Bo nieulega wątpliwości że Coelho wielkim pisarzem jest! Proszę sobie zapisać zadanie... ups, zagalopowałam się. Za dużo Gombrowicza:P

Nel

nundu

Wiem, że nie masz ;(

Ale może inni? <patrzy z nadzieją>
Odwdzięczę się.

Nel, my wszędzie mówimy, ze off robimy, ale mamy za sobą Ciebie, więc nic nam chyba nie grozi ;)
A jak nie, to się Nuna trochę po prostu ze wcinaniem pobawi.

Ale tak, kochamy Coelha. Bo on wielkim pisarzem jest!

Nuna

Ata

Ciiiicho, ostatnio mieliśmy Gombrowicza. Cuda na lekcji się działy niesamowite :P.
Ale mniejsza z tym (;.

Ja też niestety nie mam... Eh, trzeba by tu otworzyć jakąś księgarnie wysyłkowo-e-bookową, ale to też off...

*myśli usilnie, co by tu napisać, żeby nie zaofftopować...*
No, tak, zgadzam się! Coehlo wielkim pisarzem jest!

Atuś

Cornelia Cole

Coś w tym stylu zakładałam w "Kąciku" bodajże.
A tam nie off!
Ale tu już tak XP
Szekszi wcięcie od szekszi Nuny XD

Nel

Ata · Wysłany: Wto 16:13, 07 Mar 2006 Temat postu:

Ha! Dorwałam Weronikę!
tak se chodziłam po stronie mojej szkoły, patrzę: ogłoszenie o nowych książkach. Wchodzę - sprowadzili parę różnych ksiażek Coehlo, teraz będę miała co czytać :P... No, to wybrałam sie dziś do biblioteki i se wypozyczyłąm.

Fakt, świetne. Nie przeczytałam jeszcze całego, jestem na podróży astralnej Zedki (co za imię!), ale juz jestem oczarowana. Cudo. Chciałam se powypisywać parę cytatów, bo ostatnio z każdej książki sobie co fajniejsze cytaty wypisuję, ale... Nie dałam rady, musiałabym pół książki przepisać... Ciekawe, czy z Jedenastoma Minutami też będę mieć taki problem, chyba tam jest parę tekstów, które chciałabym se przepisać...

Aciak

Random · Gość

Pretensjonalny grafoman, wplatający w co drugie zdanie Wielką Życiową Prawdę. Nuda i sztampa. Nic ciekawego, chociaż pretensjonalne trzynastolatki mogą być zachwyconę głębią i "ę-ą".

Cornelia Cole · Wysłany: Nie 15:10, 26 Mar 2006 Temat postu:

Zacznijmy od tego, że nie mam 13 lat. Czy jestem pretensjonalna? Cóż, nie mnie to oceniać :D W każdym razie nawet jeśli - nie zmartwię sę. Lepiej tak, niż być niedorozwiniętym idiotą z kompleksem niższości (a zarazem manią dodawania sobie dorosłości - już drugi temat! o!).

Ksiązki mogą się nie podobać, to jasne. Zwłaszcza ludziom bez wyobraźni. Bo Coelho pisze rewelacyjnie, ale bardzo metaforycznie. Sama historia - byłaby nudna, gdyby nie nadany jej ton. Ale żeby rozumieć ową "głębię ę-ą", trzeba wyjść z okresu buntu, dojrzewania i zmian hormonalnych (prowadzących do obrażania i wykłócania się o wszystko z wszystkimi).

Pozdrawiam,
Nel

PS.: Jeśli będziesz odpisywać - na temat. Za offa grożą ostrzeżenia, pamiętaj.

Ata · Wysłany: Nie 15:28, 26 Mar 2006 Temat postu:

Nie wiem, czy jest sens odpisywać na post, który i na ggg wywołał niemałą kłótnię. Ale co tam.

Pisałam ci to już, ale się powtórzę, bo, jak widze, ty też sie lubisz powtarzać - wszystko zależy od Czytelnika. Jeśli nie chce on czytać miedzy wersami, między tymi Wielkimi Prawdami, jeśli nie chce tam dostrzeć odniesień do własnego życia i zastanowić się nad nim - jego sprawa.
Ale słowa takie jak "grafoman" czy "pretensjonalna trzynastolatka" są obraźliwe. Jeśli jakaś książka ci sie nie podoba - możesz to wyrazić w zgoła innych słowach, nie obrażając nikogo. Nie ty pierwsza i nie ostatnia nie uwielbiasz książek Coelho, ale inni jakoś umieją się wysłowić, nie zrażajac do siebie wszystkich, którym te książki sie podobaja.
Niesamowite, prawda?

A Rubcia mi nie przyniosła w końcu "Piedry"... Holender, albo może to dlatego, ze jej nie przypomniałam (;. Cóz, trudno, jutro dostanę i przeczytam (;.

Aciak

Luniasta · Gość

Dorwałam 11 minut, zaczęłam czytać, wiec sięwypowiem.
a) Bohaterka jedyne co robi, to drażni. Głupia, naiwna wieśniaczka, które jednak uchodzi za inteligentną młodą kobietę. Rozpamiętuje błędy popełnione w wieku jedenastu lat (Jezu Chryste!), przez co popełnia jeszcze większe błędy, i tak w kółko i tak w kółko.
b) Jak na razie Coelho, pomimo zapewnień, nie dostarcza mi możliwości do użycia wyobraźni. Dopowiada wszystkie niedopowiedzenia, niepotrzebnie i zbyt szczegółowo opisuje to wszystko, kiepsko pisze postaci i nie robi nic, aby mnie zachwycić, chociaż przyznaję, że warsztat ma nieźle opanowany. Jaka szkoda, że warsztat może opanować każdy.
c) Martwi mnie, że zachowuje się on, jakby był ostatnim sprawiedliwym, ostatnim, który moze wskazać biednym, nieszczęsnym ludziom sposób na życie, jedynym, ktory moze zbawić świat. Jak na razie pisze o rzeczach raczej oczywistych, w sposób niezbyt ciekawy i oryginalny. Naprawdę, jeśli ktoś koniecznie chce poczytać o sziwkach, to są lepsze książki.

PS. Skoro na post Random już odpowiedziano na GG i pokłocono sięo niego na GGG, co za radość w kłóceniu się po raz kolejny o to samo?

Cornelia Cole · Wysłany: Nie 17:21, 26 Mar 2006 Temat postu:

PS - Nie rozumiem. Do czego to niby ma się odnosić?

Zacznijmy od tego, że "Jedenacie minut" nie jest najlepszym przykładem stylu pisarstwa Coelho. Po za tym jest to w pewien sposób dopełnienie treści pozostałych książek. Jesli mówi się o Coelho ogółem jako pisarzu - należy najpierw przeczytać przynajmniej z 3 utwory. Dla osób dojrzałych emocjonalnie i wystarczająco subtelnych - polecam "Alchemika" i "Weronika postanawia umrzec". Dla osb mniej dojrzałych - zalecam poczekanie kilku lat (ewentualnie inne cielenie, kiedy Bozia obdarzy większą inteligencją).

Tłumaczyć fenomeny ksiżek Coelho zaś nie sposób. To tak, jakby próbować tłumaczyć zagorzałemu kawalerowi uroki płynące z posiadania żony. Do tego trzeba dorosnąć.
Inna sprawa, że niektórym nie zdarza się to nigdy.

Pozdrawiam,
Nel

PS.: Mam nadzieję, że tym razem zaspokoiłam twoją dawkę potrzeby m ówienia o dorosłości?

rubcia · Wysłany: Nie 17:22, 26 Mar 2006 Temat postu:

O mattttko! Atuś - zapomniałam na śmierć (*pada na kolanka), ale to tylko przez Ciebie :), bomi faktycznie nie przypomiałaś ;) Wszak pamięć mam doskonałą - ino krotką hihih.

Ho ho ho! Burzliwa dyskusja nie ma co! Jedno jest pewne - Cornelia i AtA mają rację. Aby zrozumieć w pełni twórczość Coelho, trzeba:
primo - dojrzeć do tego, bo TO NIE SĄ JAKIEŚTAM ZWYKŁE KSIĄŻKI. Klucz do ich zrozumienia leży głęboko ukryty między wersami, tkwi na dnie biografii pisarza i wreszcie schował się w umyśle każdego czytelnika.
secundo - to nie są książki opowiadające jakieś ciekawe historyjki z życia wzięte czy też wymyślone; nie mają na celu wciągać w fabułę dla samej przyjemności śledzenia akcji. To książki psychologiczno-filozoficzne o złożoności ludzkiego umysłu i meandrach życia.
tertio - po ich przeczytaniu trzeba przemyśleć pewne sprawy i poukładać je sobie w głowie po swojemu. Jeśli ten proces nie zajdzie - nie ma mowy o zrozumieniu.

11 minut to nie historia prostytutki, płatnej miłości, to nie podręcznik Kamasutry czy zbereźna książeczka do poczytania pod ławeczką. To książka o szukaniu swojego miejsca w tym trudnym świecie. Kto tego nie dostrzega - musi odłożycć Coelho na półkę i wrócić do niego (być może) za kilka lat. Ale gwarancji, że zrozumie - wciąż nie ma!

Atuś - juz pakuję Piedrę! Jutro ją dostaniesz :) (*wali się w łeb gumowym młotkiem)